Over twee weken start ik weer met stage! 🎉 Een 6-weekse stage in de verloskundepraktijk, dichtbij huis deze keer. Ik kijk er ontzettend naar uit, voor mij is de echte praktijk (lees: bevallingen!) altijd een enorme boost in mijn spirit en motivatie. So, bring it on! Ik kan die good vibes wel gebruiken ter afwisseling van al die deadlines en schooldrukte..
Helemaal in de ban van de stage, blik ik vandaag terug op mijn stage-ervaringen als eerstejaars verloskundige-in-opleiding. Jullie zijn natuurlijk altijd leuke updates van mij gewend die zowat altijd over de bevalling gaan. Guilty! In de verloskunde komen er echter nogal wat meer vaardigheden bij kijken die je nu eenmaal goed in de vingers moet krijgen.. 😏
Vandaag wil ik stilstaan bij de most awkward (vooruit, ook wel funny) momenten uit de praktijk als eerstejaars verloskundige-in-opleiding. En dan heb ik het over mijn aller-aller-eerste ervaringen toen ik nogal eh… erg groen was. Je kan het nu eenmaal niet allemaal perfect doen en hey, gelukkig maar want ook dat hoort er allemaal bij! En serieus, ik blijk dus best een enorme kluns te zijn soms. Als verloskundige-in-opleiding heb ik nog wel even een weg te gaan, ladies! 😅
Are you ready? De schaamte voorbij haha (en hoe handig dat ik altijd een stage-logboek bij houd!) – hier komen ze dan!
TOP TIEN | AWKWARD STAGEMOMENTEN ALS EERSTEJAARS VIO
1. Een overvol urine potje moeten aanpakken van een gespannen en emotioneel stel die wilden weten of ze zwanger waren en dan bijna alles in de wasbak laten vallen bij het openmaken. Status gezicht verloskundige: not amused. 😑
2. Na een lange en bomvolle spreekuurdag moeite hebben je ogen open te houden tijdens de laatste afspraken. Als mijn ogen na een paar seconden weer openvliegen, je dan gewoon spontaan begint te knikken met een meelevende blik. 😅
3. Een cliënte naarbinnen willen roepen, halverwege haar naam vergeten, terug willen lopen, beseffen hoe stom dat staat en weer naar haar toe willen lopen, terwijl de verloskundige inmiddels achter je staat en allang oogcontact met haar had en ze je uiteindelijk voorbij lopen. Allebei. Oké… swallow and move on girl. Seriously. Move. 🤦♀️ (Ik stond dus even letterlijk stil)
4. Thee maken voor jezelf en de verloskundige, maar te lang wegblijven (want er wordt geroepen waar je blijft) omdat je op zoek was naar NIET-zwarte thee in alle hoeken en gaten. Come on, wie heeft er geen kamille, rooibos of any kind of herbaltea tegenwoordig? Yes, I need the good tea to function. ✌
5. Klungelen met je steriele handschoenen, terwijl de baby elk moment geboren kan worden. Zweet vliegt all kanten op, but you just trying to play it cool. Serieuze hartkloppingen mensen. 😷
6. En als je die steriele handschoenen dan ein-de-lijk aan hebt… een bak instrumenten laten vallen. Verloskundige en kraamverpleegkundige kijken je beiden verstoord aan. Sooo who’s gonna pick that up huh. 🙄
7. First time: Inwendig onderzoek tijdens de bevalling! Geen idee hebben wát je precies waar voelt omdat de baby alle kanten op aan het bouncen is en terwijl de zwangere die daar ligt je dan hoopvol aankijkt voor meer informatie, and you’re just like..
8. Toucheren, baby aanpakken, met placenta helpen en onderzoeken maar als de verloskundige je dan doodleuk ook die synto prik overhandigt (synthetische oxytocine in de bovenbeen om zgn bloedverlies te beperken na de bevalling) en je je zo overwelmd voelt door alles, dat je de verloskundige gewoon afkapt met een NEE doe ik niet! 😶confession: ik denk dat ik nog moeite heb met injectienaalden enzo….)
9. Wanneer je onverwachts je maandelijkse periode moet verwelkomen tijdens een bevalling en het enige dat within reach is die ultra bigsize kraamverband is. I blame the oxytocine. Welcome to this world, where shame means no-thing. Yup, almost everybody knew.. 🙈
10. Dat moment als de kraamverzorgende je achteraf vraagt “En jij was zeker de doula?” You’re like: Aaah stahp it, you! 😁 Cliënt blij, iedereen blij. Verloskundige vond alleen wel dat ik me meer als een verloskundige-in-opleiding moest gedragen die aan ‘de andere zijde’ staat in plaats van te veel aan de zijde van de barende vrouw. Ja, ik moet mijn balans nog vinden, but I’ll always be a doula at heart, baby! ❤
Ik hoop dat jullie ervan genoten hebben! En ik zou het leuk vinden als jullie ook jullie awkward momenten willen delen in studie, stage, werk of gewoon random LIFE. Don’t leave me hanging here haha. 😆 Deze top 10 awkward momenten die ik met jullie heb gedeeld, gingen over de eerste twee weken die ik stage liep in de eerste helft van vorig jaar. Er komt nog een aparte terugblik-blog over de 5-weekse stage die ik weer bij een andere praktijk liep. Het moge duidelijk zijn dat ik nog moe(s)t wennen aan mijn nieuwe rol als verloskundige-in-opleiding, but I’m getting there… one step at the time! ❤
Momenteel zit ik nu in het tweede jaar van de opleiding Verloskunde in Rotterdam. Dit jaar zal voor ongeveer 50% uit stage bestaan. Begin november starten we dus met 6 weken in de eerste lijn (in de verloskundepraktijk) en na de kerstvakantie afwisselend, 11 weken in totaal, in de tweede lijn (ziekenhuis). Tegen die tijd zal ik jullie zeker weer op de hoogte houden met updates via social media en wie weet ook leuke blogs. Houd mijn facebookpagina en/of instagram zeker in de gaten!
Geef een antwoord