Vandaag gaat mijn studie verloskunde weer van start en rol ik het tweede jaar binnen mét mijn propedeuse op zak. Thank God, iets waar ik zo hard voor gewerkt heb en ongelooflijk dankbaar om ben. En voor ik jullie weer ga verblijden met mijn onwijs leuke blogs (jaja..😜) over mijn belevenissen van afgelopen jaar, de ervaringen nu en die nog zullen komen, is er eerst iets wat ik nog moet afsluiten.
Je kon het al lezen in de titel, maar ik stop nu écht definitief als doula en bevallingscoach. Het zat er al een tijdje aan te komen. In deze blog lees je niet alleen hoe en waarom, maar blik ik ook terug op wat het doula-zijn mij gebracht heeft.
Met speciaal een ode aan alle vrouwen die ik heb mogen bijstaan tijdens zwangerschap en de bevalling, LIEFDE voor jullie en de diepste dank vanuit mijn hart. You know who you are, THANK YOU. It has been such a beautiful & blessed ride. Alhamdulillaah ❤
Geen doula meer
Toen ik met de opleiding verloskunde begon vorig studiejaar, was het ambitieuze plan om met maximaal 2 zwangeren per jaar alsnog in contact te blijven met dit waardevolle en onschatbare werk. Onschatbaar, omdat ik geloof dat het doula-zijn mij de onmisbare en ultieme basis heeft gegeven als vroedvrouw in wording. Vorig jaar en ook dit jaar is het me gelukt om op die manier, ondanks de drukte met studie en gezin, alsnog vier vrouwen bij te mogen staan tijdens hun weg van zwangerschap en bevallen.
Ik geloof dat het doula-zijn mij de onmisbare en ultieme basis heeft gegeven als vroedvrouw in wording.
De reden waarom ik me genoodzaakt voel deze blog te schrijven ter verklaring waarom ik nu toch definitief stop, is omdat ik nog steeds onwijs veel doula-aanvragen blijf krijgen, vanuit zoveel verschillende plaatsen in Nederland. Ten eerste: Ongelooflijk veel dank voor alle liefde en vertrouwen! Er komt nog een mail jullie kant op met een leuke aanbieding en ik ben meer dan bereid om door te verwijzen naar superfijne doula-collega’s werkzaam in jullie regio. Want écht, een doula by your side is Al-WAYS a good idea! Investeren in je bevallingservaring is goud waard. Vraag het aan hen die een doula hadden bij de bevalling! 🙂 Helaas kan *ik* die doula alleen niet meer zijn voor jullie.
Doula at Heart ❤
De reden dat ik nu toch echt definitief ga stoppen – je kon het al raden – heeft te maken met mijn huidige studie verloskunde en een druk gezinsleven als mama van 4. Nu ik mijn tweede studiejaar inga is het gewoon onhaalbaar om dat allemaal nog met elkaar te rijmen. Ook voel ik diep in me dat het nu de tijd is om de knoop eindelijk door te hakken. Ik zweefde er nog tussenin, ondanks dat ik het niet langer meer kon dragen in combi met alles. Maar toen ik eenmaal mijn propedeuse binnen had (zeg maar gerust met bloed, zweet en tranen), wist ik het zeker. Het besef landde in me, rustig en vredig. Nu was het tijd om er voor mezelf te zijn en dat wat teveel energie zou blijven kosten, definitief los te laten.
Tijdens mijn stages als verloskundige-in-opleiding zal mijn doula-hart blijven kloppen, soms ook breken, maar altijd haar weg vinden, en as God is my witness, voor de volle 100% als ik eenmaal zal werken als vroedvrouw, in shaa’ Allah. In mijn visie is het de kern van ware vroedvrouwschap.
En ookal ga ik nu echt once & for all stoppen met het werk, hoe kleinschalig ik het ook uitvoerde, I will always be a doula at heart. Tijdens mijn stages als verloskundige-in-opleiding zal mijn doula-hart blijven kloppen, soms ook breken, maar altijd haar weg vinden, en as God is my witness, voor de volle 100% als ik eenmaal zal werken als vroedvrouw, in shaa’ Allah. In mijn visie is het de kern van ware vroedvrouwschap. Het is mijn overtuiging dat het doula-zijn het opstapje moest zijn naar mijn uiteindelijke purpose in life. Hoe zweverig het ook moge klinken, I believe it has always been my destiny.
Deze doula dankt jullie
Ik ben niet-te-beschrijven ZO dankbaar dat ik dit werk heb mogen doen en getuige heb mogen zijn van zoveel life-changing events van vrouwen, dat ik transformaties voor mijn ogen heb mogen zien voltrekken, van gebroken naar geheeld, van angstig en onzeker naar vol verrtrouwen. Ik heb liefdevol over ruggen gewreven terwijl er werd gekotst. Ik ben nat geworden door die vele en heerlijke waterbevallingen. Ik heb getroost, ik heb gelachen. Ik heb gepraat en moed ingefluisterd. Ik ben samen weggedut en ik heb ze zelfs gevoed met mijn handen. Ik heb een bevalling van suhoor tot iftar mogen meemaken in de Ramadan. Ik heb vaders zien huilen, zien terugtrekken en weer zien optreden als ware steunpilaar. Het was rauw, het was magisch.
Ik zou er een heel boekwerk over kunnen schrijven wat deze ervaringen van dienstbaarheid met mij gedaan hebben, maar in the end, heb ik er geen andere woorden voor dan: DANK. ZOVEEL DANK.
Ik zou er een heel boekwerk over kunnen schrijven wat deze ervaringen van dienstbaarheid met mij gedaan hebben, maar in the end, heb ik er geen andere woorden voor dan: DANK. ZOVEEL DANK. Alle vrouwen die ik heb mogen bijstaan gedurende de zwangerschap en vooral bij de bevalling. Ik zal jullie namen, gezichten en verhalen nooit vergeten. Misschien denk je dat je het allemaal wel weet als je het als moeder zelf al meegemaakt hebt. Maar nee, ik kijk in de ogen van een ‘vreemde’ en start daar het proces opnieuw en opnieuw.
Deze blog is een ode aan al die vrouwen die mij het vertrouwen en deze eer geschonken hebben. Jullie zijn stuk voor stuk onderdeel geweest van mijn ontwikkeling en reis. Ik neem jullie allemaal mee in mijn rugzak en zal de herinneringen altijd koesteren. Alhamdulillaah.
En nu?
Momenteel heb ik nog een hoogzwangere lopen die ik heb begeleid tijdens de zwangerschap. Één van de redenen waarom ik haar toch nog lastminute heb aangenomen is vanwege een uitdagende en kwetsbare situatie voor de dame in kwestie, maar ook vooral vanwege de geplande thuisbevalling. Daar heb ik nu eenmaal een zwak voor. 🙂 Moge het in mijn geluk liggen deze bevalling bij te wonen en moge het een zoete afscheid zijn, in shaa’ Allah. Ik hou jullie op de hoogte! Voor nu… back to school it is!
Lees terug in mijn Doula Diary!
Ik kon onmogelijk over álle doula bevallingen schrijven die ik heb meegemaakt. Misschien dat ik ooit nog zal terugblikken op enkele memorabele doula-bevallingen. Voor nu, een korte impressie uit mijn ‘doula life’:
Over de ervaring met mijn eerste bevalling
Thuisgeboorte in water ná een keizersnede
Bevalling waarvan mijn hart even stilstond
Driedubbel geluk in één week
Geluk op de baarkruk!
Geef een antwoord