• Over Mij
  • Bevallingsboek
  • Contact

Aziema Fatima

Schrijfster, bevallingscoach & verloskundige i.o.

  • Zwangerschap
  • Bevalling
  • Borstvoeding
  • Moederschap
  • Verloskundige-in-Opleiding

De kracht van aanwezigheid | “Ik wil niet bevallen zonder jou.”

12 december 2019 Leave a Comment

Deel0Pin0Tweet0E-mail0

“Ik wil niet bevallen zonder jou.” Wat betekent het als iemand dat tegen je zegt? Het maakt jou niet perse speciaal. Het is de kracht van aanwezigheid. Er écht zijn voor iemand. Dát is wat zo bijzonder is. 

Zonder wie zou jij niet willen bevallen? Als je je ogen sluit en je de bevalling voorstelt, wie wil je dan allemaal bij je hebben en waarom?

Bij al mijn vier bevallingen moest ik, naast mijn eigen man, mijn moeder erbij hebben. Niet om wat ze kon doen (of zelfs haar ervaring als kraamverzorgende), maar om waar ze voor stond. Mijn baken van vertrouwen en veiligheid. Mijn herinnering dat alles goed zou komen. Ze hoefde niks te doen, ik had niks actiefs van haar nodig. Ze moest er gewoon zijn. Dat was alles. 

Roti kip na de bevalling

Dat de kracht van simpelweg aanwezig zijn allesoverstijgend is, werd ik deze week heel mooi aan herinnerd. Een bevalling waar ik 2,5 jaar geleden bij was tijdens mijn allereerste verloskunde stage. Ik deelde er toen nog een post over op mijn social media ⬇ Iets met roti kip enzo. 😅

View this post on Instagram

#verloskundestage #verloskundigeinopleiding #midwife2be ❤ "Vast niet zo lekker als thuis!" zei de verpleegkundige nog met een knipoog toen ze het me aanbood. Hospital food: Roti kip (halal). Seriously 😁 mijn avondeten gisteren. Zij aan zij stonden we een uur geleden nog te assisteren bij de geboorte van een flinke en gezonde baby boy 💙 Ondanks een taalbarrière kon ik de barende vrouw goed coachen met weeën opvangen en steunde ik haar fysiek (my hands are my best tools) tijdens de gehele ontsluitingsfase. Het werd een prachtige vlotte bevalling van iemand die doodsbang was voor de pijn vanaf het begin en het al meteen niet dacht aan te kunnen, maar zich alsnog ontpopte tot een ware powervrouw. 💪 Tijdens de persweeën mocht ik het hartje in de gaten houden met de doptone, helpen de baby opvangen en na de geboorte voor het eerst in mijn leven een placenta nakijken. Vreugde, dankbaarheid, grote ontlading! En toen ineens een half uur later in een onbewaakt moment.. fluxus! Onverwacht een heftige nasleep. Kamer stroomde binnen no time vol en moeder werd even later naar de OK gereden. Baby kwam in de tussentijd op papa's blote borst terecht. De VK drukte haar diensttelefoon in mijn handen, want zij ging mee met mevrouw. En even later zat ik in de personeelskamer met roti kip voor mijn neus dus. Ik moet zo enorm wennen aan mijn nieuwe rol! Uiteindelijk is alles gelukkig goed gekomen. En was ik zelfs op tijd thuis om de kids in bed te doen en voor te lezen, terwijl ik bij de bevalling eerder deze week op tijd was voor het ontbijt en naar school brengen. 😅 Zo onvoorspelbaar gaat mijn leven er dus pretty much uitzien als ik stage heb en in mijn toekomst.. Vandaag laatste dag stage: ochtendspreekuur, misschien nog een kraamvisite en natuurlijk het evaluatiegesprek! 🙌 Ik verwacht geen bevalling meer. Not that I would mind tho! 😏 #studerendemoeder #verloskunde #midwifery #stage #bevalling #bevallen #baren#verloskundige #vroedvrouw #midwife #doula #debevallingscoach #vroedvrouwinwording #dankbaar

A post shared by Aziema Fatima (@aziemafatima) on Oct 6, 2017 at 12:22am PDT

En guess what? Die mama, inmiddels hoogzwanger van haar tweede, is deze week op een of andere manier weer op mijn pad gekomen met deze woorden: “Ik wil niet bevallen zonder jou.” 

Terugblik: Eerste stageweek EVER

2,5 jaar geleden: Ik was net begonnen met de opleiding en alles vanuit het verloskundig perspectief was nieuw voor mij, op de beleving van de bevalling na. Ik kon dan nog weinig verloskundige handelingen verrichten, maar ik wist wat ik wel kon doen: working my doula magic. 

Ze wilde de verloskundige, niet mij, ging er door me heen.

Maar toen ik voor het eerst binnenkwam, zonk de moed me bijna in de schoenen. De vrouw keek me warrig aan tussen haar weeën door en mompelde iets in haar eigen taal. Zelfs al stond ze voorover gebogen, leunend tegen het bed aan, torende ze boven me uit en ik voelde me kleiner dan ik al ben. Ze wilde de verloskundige, niet mij, ging er door me heen. Maar de verloskundige zat nog ergens vast en ze had me vooruit gestuurd om deze ‘moeilijke maar angstige’ cliënt te helpen ondersteunen. Haar man keek me afwachtend aan. Now what?

Improviseren en aanpassen

De vrouw kon (toen) geen Nederlands en ik heb nooit echt met haar kunnen communiceren tijdens die bevalling, behalve met gebaren en een paar Iraanse woordjes die ik tussendoor gauw oppikte (nafas = ademen, khub = goed. Zo’n beetje de basics voor een bevalling, toch? 😅). Improvisatie en aanpassingsvermogen, gouden sleutels in de bevallingswereld. Maar boven alles: herkennen en voelen waar de vrouw doorheen gaat. Tijdens de bevalling ‘spreken’ alle vrouwen dezelfde taal, als je maar goed luistert.

Tijdens de bevalling ‘spreken’ alle vrouwen dezelfde taal, als je maar goed luistert.

Ze liet me aarzelend toe, want ze was bang. Niet voor mij, maar voor wat komen zou. Ik zag het in haar ogen en ik stelde haar gerust met mijn ‘je bent niet alleen’-blik, mijn ‘alles komt goed’-glimlach, mijn ‘ik heb je’ – aanraking en boven alles: mijn constante aanwezigheid. Zo brachten we die uurtjes vooral stil door. Haar man werd ook rustig en ging even eten.

Met mij was de vrouw gedwongen zich over te geven aan de stilte en rust, waarschijnlijk omdat de communicatie simpelweg niet mogelijk was.

Ondertussen hielp ik haar met lopen, weeën opvangen en ondersteunde haar in verschillende houdingen. Onder de douche, en er weer uit. Ze pakte mijn hand en riep “dard, dard!” Bij ons heeft het met een iets andere uitspraak dezelfde betekenis, namelijk: pijn. Maar dan nog had ik geweten wat ze bedoelde. Ze was best sterk, zeg maar. 😅 Ik masseerde haar onderrug, bracht koude washandjes en herhaalde soms zachtjes de woordjes “nafas” en “khub” als een mantra. 

Bevalling zonder woorden

Met mij was de vrouw gedwongen zich over te geven aan de stilte en rust, waarschijnlijk omdat de communicatie simpelweg niet mogelijk was. Soms zei ze wel wat, maar liet de woorden steeds meer in de lucht dwarrelen alsof het gewoon ontladig betrof. En ze gaf zich langzaam maar zeker over aan een ritme dat ontstond in de weeën, die steeds intenser werden, maar die haar meer en meer in haar bubbel duwden. 

De verloskundige die er stilletjes bijkwam pikte op dat het op een of andere manier werkte en hield bewust haar afstand.

De verloskundige die er stilletjes bijkwam pikte op dat het op een of andere manier werkte en hield bewust haar afstand. Ze vertelde me later dat de vrouw thuis totaal niet goed te coachen was, terwijl de verloskundige wel haar moedertaal sprak. De bevalling verliep uiteindelijk heel mooi en vlot, en ‘ondanks’ dat het in een fluxus (overmatig bloedverlies na de bevalling) eindigde op de OK, keek de vrouw zeer positief terug op haar bevalling. Dankzij mijn aanwezigheid, zou ik later van de verloskundige horen tijdens mijn evaluatiegesprek. Het was maar een weekje stage bij die betreffende verloskundigepraktijk en ik heb de ouders nooit meer gezien.

Tot nu.

Mooie bos rozen met nóg mooiere woorden op deze mooie dag van deze mooie mensen ❤

De kracht van aanwezigheid

Vandaag, 2,5 jaar later, hoorde ik het van de ouders zelf en kreeg ik een heel warm gevoel vanbinnen: Zonder taal of woorden, iemand kunnen bereiken, iemand zodanig kunnen bijstaan en een blijvende indruk achterlaten. Daar heb ík geen woorden voor.

This story may be continued..

Deel0Pin0Tweet0E-mail0

Filed Under: Bevalling, Verloskundige-in-Opleiding Tagged With: aanwezigheid, aziemafatima, begeleiding, bevallenmetaziemafatima, bevalling, bevallingscoach, bevallingservaring, bevallingsverhaal, doula, kracht, midwife2be, positief, stage, verloskunde, verloskundigeinopleiding, vroedvrouw, vroedvrouwinwording

0 0 vote
Artikelbeoordeling
Subscribe
Login
Houd mij op de hoogte:
guest
guest
0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments

Connect met mij!

  • E-mailadres
  • Facebook
  • Instagram
  • LinkedIn
  • Twitter

Over Aziema Fatima

Moslima, mama van 4 en met bezieling bezig als aankomend vroedvrouw en schrijfster. Op dit moment hard bezig met mijn eerste boek! Neem gerust een kijkje in mijn alledaagse leven: het mooie, het moeilijke en alle gekte ertussen in.. Lees verder!

Op zoek naar iets?

Copyright © 2021 · AziemaFatima.com · Log in

wpDiscuz
Deel dit berichtVind je dit een leuk bericht? E-mail het naar een vriend!

E-mail is verzonden!