De meeste van mijn zwangere cursisten die vorig jaar meededen aan mijn online cursus ‘Bevallen met Aziema Fatima’ zijn inmiddels bevallen, alhamdulillaah. Al was ik er niet live bij als bevallingscoach, heb ik hun weg gevolgd met veel gezonde spanning en liefde. Ik heb prachtige, ontroerende en meeslepende bevallingservaringen mogen ontvangen en ik wil graag enkelen met jullie delen komende tijd, in shaa’ Allah. De verhalen zijn uiteenlopend, en toch zo herkenbaar in gevoel: Ze stapten allen met een fijn, vertrouwd en positief gevoel die bevalling in! Soms heel smoothly, soms met de nodige hobbels. Zoals ik altijd zeg, het gaat niet om het uiteindelijke ‘resultaat’, maar om de weg ernaartoe en de beleving ervan.
Een van mijn cursisten was Maryama. Ze is al vanaf het ontstaan van mijn facebookpagina in 2013 een trouwe volger en ik was dan ook superblij toen ze meedeed aan mijn cursus. Ze deelt vandaag met ons de bevalling van haar tweede kindje en wat ze uit de cursus heeft gehaald voor haarzelf. Het is een supermooi en krachtig verhaal, subhan’ Allah wat een powermama! Ik heb met ingehouden adem gelezen en dankbaar dat ik een bijdrage heb kunnen leveren aan haar weg en beleving. Alhamdulillaah!
Bevallingsverhaal van Maryama 
Rond 3 uur in de nacht werd ik wakker van de voorweeën. Ik besloot maar eens wakker te blijven om te kijken hoe lang ze duurde en of er regelmaat was. Ze duurde ongeveer 30 seconden en kwamen om de 7/8 min. Ik twijfelde op een gegeven moment of het wel of geen echte weeën waren. Op een gegeven moment duurde het 40 seconden en leek het pijnlijker te worden. Rond 5 uur heb ik mijn verloskundige gebeld en gezegd dat ik twijfelde. Ze gaf me het advies in bad te gaan. Als de weeën zouden verdwijnen, waren het alleen oefenweeën. Ik volgde het advies op en algauw in bad werden de weeën heftiger en verloor ik ook mijn slijmprop! Dit is menens, dacht ik toen. Vandaag gaat het gebeuren, in shaa’ Allah. Ik vertelde het mijn man, die op het punt stond de deur uit te gaan naar zijn werk. Hij belde zijn baas op om te zeggen dat zijn vrouw deze ochtend zou bevallen, en ik dacht nog, aah.. zal wel ergens in de middag of avond pas zijn. Wie zou er gelijk krijgen?
De verloskundige gaf me het advies in bad te gaan. Als de weeën zouden verdwijnen, waren het alleen oefenweeën. Ik volgde het advies op en algauw in bad werden de weeën heftiger en verloor ik ook mijn slijmprop! Dit is menens, dacht ik toen.
Gezellige sfeer
De verloskundige belde ik tegen 8 uur weer om te melden dat de weeën nu om de 5 minuten kwamen. Ze zou langskomen. Ondertussen dacht ik nog dat de weeën uit te houden waren. Mijn man en ik maakten veel grapjes tussendoor en ik was nog heel goed aanspreekbaar. Kortom, eigenlijk wel een gezellige sfeer! Ik liet mijn man het geboortebad opzetten, nog zonder water, want het kon nog wel even duren voordat dat nodig was. De weeën duurden nu gemiddeld 40/50 seconden en bleven om de 5 minuten komen. De verloskundige gaf aan dat het waarschijnlijk nog wel even ging duren voordat het heftiger werd en vroeg of ik het nog uithield. Ze had nog twee controle-afspraken staan waar ze in de tussentijd even naartoe wilde gaan. Ik vond het prima! Had haar voorlopig toch niet nodig, dacht ik. Ze ging weg en ik ging gezellig met m’n man nog even ontbijten, thee drinken en ondertussen de weeën wegpuffen! Ik at nog wat ajwah dadels en ging verder met het luisteren van de affirmaties*. Zo was het nog allemaal best goed uit te houden..
*Mijn eigen gemaakte bevallingsaffirmaties in audio, vanuit islamitisch perspectief.
Vliezen gebroken en gekleurd vruchtwater!
Mijn man kwam op een gegeven moment met smeekbeden aan die ik moest nazeggen om het te vergemakkelijken. Hierna voelde ik sterke drang om te plassen, dit terwijl ik al misschien tien keer was geweest. Op het toilet kwam er iets warms uit me. De vliezen waren gebroken! De kleur zinde mij niet zo. Het was lichtgeel. Op dat moment waren de weeën ook niet meer zo gezellig, het deed toen echt pijn. Maar geen paniek, ik ging gehurkt de weeën wegpuffen. Dit vond ik fijn. Opeens dacht ik, sh.. volgens mij komt de baby eraan! Ik voelde namelijk druk, en de verloskundige was nog niet terug. Ik belde haar en ze was er binnen 7 minuten. Het was inmiddels 9:50. Vruchtwater bleef komen en ze zag dat het niet helder was. Ze zei tegen mij, we gaan eerst kijken hoe je ervoor staat en dan moeten we een hartig woordje praten.
Ik ging gehurkt de weeën wegpuffen. Dit vond ik fijn. Opeens dacht ik, sh.. volgens mij komt de baby eraan!
Mijn keuze: Ik blijf thuis!
Mijn man was ondertussen het bad aan het vullen, wat natuurlijk veels te langzaam ging! We dachten dat we het bad nog lang niet nodig hadden en daarom was het nog niet gevuld. Na de controle bleek ik 8 cm ontsluiting te hebben. Wow, hoe kan dat nou met nog steeds 5 minuten tussen de weeën die amper 50/60 seconden duurden, dacht ik nog. Op de achtergrond hoorde ik de verloskundige zeggen, we moeten maar het ziekhuis! Je baby heeft in het vruchtwater gepoept. Vastberaden zei ik: De baby komt nu. Ik haal dat niet, ik ga in bad. Ik wist gewoon dat er geen houden aan was!
Vastberaden zei ik: De baby komt nu. Ik haal dat niet, ik ga in bad. Ik wist gewoon dat er geen houden aan was!
Ik zou het nooit gehaald hebben. De ziekenhuisrit duurde ongeveer 10/15 minuten. De verloskundige zei hierop, prima maar ik moet je op de risico s wijzen en op de voorwaarde dat de harttonen goed zijn. Ik heb nog een persw op bed opgevangen en de harttonen bleken goed. Daarna doorgehobbeld naar bad dat inmiddels voor een derde was gevuld. Toen ik erin stapte dacht ik alleen, ohhh heerlijk lekker warm! Maar algauw volgde de tweede perswee! Ik kon niet meer beheerst ademhalen en uitademen, wat me tot dan doe echt goed was gelukt! Oerkreten kwamen eruit!
Ik kon deze weeën niet rustig opvangen zoals eerst, want ik werd echt overvallen door oerkracht! De baby moest eruit!
Ik voelde alsof ik ging knappen. Het hoofdje kwam er aan., plop, daar was het hoofdje! Ik kwam even op adem en bereidde me voor op de derde perswee. Ik kon deze weeën niet rustig opvangen zoals eerst, want ik werd echt overvallen door oerkracht! De baby moest eruit! Derde perswee.. en met nóg een hardere oerkreet kwam Salma ter wereld. Ik kon het gewoon niet geloven in 5 minuten tijd, om 9:59 uur is ze geboren. Ik heb zeker nog 15/20 minuten in bad gezeten met de baby dicht tegen me aan. Oh, wat een heerlijk gevoel! Het was over, de baby was er.. Alhamdulillaah!
Geluk en verwondering: Is dit nou echt gebeurd?
Ik keek mijn man vol verwondering aan. Is dit nou echt gebeurd?! We bleven samen ons nieuw wondertje bestuderen. Wat was ze mooi! Ik had even geen puf meer voor die placenta. Gek genoeg wist ik even niet meer hoe ik moest persen. 😉 Zo helder ik was tijdens de bevalling, zooo wazig was ik na de bevalling!
Op een gegeven moment ben ik uit bad gegaan en op bed gaan liggen. De controles werden verricht. Gelukkig alleen maar schaafwonden, terwijl ik ervan overtuigd was dat het een ravage moest zijn daar beneden, haha! Alhamdulillaah, viel dat mee!
Ik keek mijn man vol verwondering aan. Is dit nou echt gebeurd?! We bleven samen ons nieuw wondertje bestuderen. Wat was ze mooi!
Dan het moment van het wegen. Alhamdulillaah, deze keer een goed geboortegewicht 3,180 kilo en ze was goed op tempratuur. Hoe anders was de situatie bij mijn eerste kindje (lage temperatuur en dysmatuur). Alhamdulillaah, ik voelde echt de zegeningen van Allah. Het moment van aanleggen liet ik de baby zelf ontdekken en zoeken. Ze bleek ma shaa’ Allah een natuurtalent wat betreft aanhappen. Alhamdulillaah, weer een zorg minder! We konden relaxed het borstvoedingsavontuur instappen..
Dankwoord
Lieve Aziema, ik ben Allah dankbaar dat jij op mijn pad bent gekomen. Alhamdulillaah. Bij mijn eerste bevalling had ik al veel info van je facebook-pagina gelezen waardoor mijn kijk op bevallen positief werd. Toen ik jouw online cursus had gevolgd, was dat alleen maar aangesterkt en heb je me de juiste tools gegeven om de bevalling goed door te komen, alhamdulillaah. Ik kijk tevreden terug op de bevalling, alhoewel ik het jammer vind dat ik veels te laat in bad was gestapt, dan had ik nog meer kunnen genieten! Maar khair inchAllah, het heeft zo moeten zijn. Tijdens de bevalling heb ik je affirmaties beluisterd en bepaalde dingen ook steeds gezegd. Ook was ik me bewust van de pauzes tussen de weeën door. Ik genoot hier echt van op mijn eigen manier. Nog even een grapje maken met mijn man, nog even wat drinken, eten, koran reciteren du’aa doen etc. Jij hebt me daar echt van bewust gemaakt! Ik was hierdoor ook relaxed en helder. Alhamdulillaah.Dank je wel, lieve Aziema. Moge Allah je belonen voor het delen van je kennis, voor je adviezen en al je geruststellingen. Echt heel fijn, ben je echt dankbaar!
Geef een antwoord